make up

Wat doe je op maandagavond? Juist, een make up workshop, ergens in een dorp, bij een mevrouw thuis, in de uitbouw, met 10 meiden die normaal nooit make up gebruiken. Op de vraag van de ‘juf’ wie zich wel eens opmaakte vroeg vriendin S of dagcreme ook meetelde?! De toon was gezet en de juf zag haar kans schoon en ging aan de slag. Na een basis van camouflage kwam de foundation laag. Daar waren we natuurlijk allemaal tegen; geen plakkaat op ons gezicht, dat is voor oma’s, dan zie je geen gezichtsuitdrukking meer, dat is slecht voor je huid, dan heb je zo’n lijntje bij de nek… Al onze bezwaren werden door de juf met gemak getackeld. Nog een “bronze blusher”, getekende wenkbrauwen met een sjabloontje zoals bij Oprah en we gingen naar de ogenschaduw en glittermascara. Ondertussen waren we al dik 2 uur bezig (en het zou maar 2,5 uur duren…) en nu kwam pas het moeilijkste. Met veel vragen, gelach en gepruts oefenden we ‘de druppel’ en de makkelijkere techniek (die nog steeds erg ingewikkeld was). Aan de mond zijn we niet eens toegekomen, dus onze lippen blijven voorlopig ongestift. De juf vroeg ons of we bij een eventueel volgende keer van te voren wilden vertellen dat wij het ‘bewerkelijke’ groepje waren. Verder liet onze juf ons heel subtiel weten dat we bij haar alle, hele goede, speciaal uit Italië, nergens anders te verkrijgen producten konden kopen. Op weg naar huis roemde ik haar nog dat het niet zo’n verkooptruc was geweest. Totdat vriendin W opmerkte dat ik toch mooi een foundation, camouflage stift en glittermascara had gekocht die ik elk ander moment dat ik wél bij mijn goede verstand was geweest véél te duur had gevonden… Hmm, eens kijken of alles over een jaar nog steeds ongebruikt in de la ligt of dat ik er vanaf nu perfect ge-make-up-ed door het leven ga…