gebroken

Nog maar 1 dagje werken en het is alweer weekend! Da's het voordeel van zo'n gebroken week. Over gebroken gesproken. Ik had een enorm gebroken nacht. Lief kwam gister thuis met een verstuikte enkel. (Nee, niet gebroken.) Dik ei erop. Gekoeld met diepgevroren afbakbroodjes aangezien we geen ijs hadden. En vervolgens was hij de hele nacht in de weer door de adrenaline. Ik was gebroken toen ik wakker werd. Maar nu is mijn lief ziek. Naast een ei-blauw-enkel ook nog koorts en hoesten en snot. En als hij ziek is kan hij een potje bij me breken. Breek me de bek niet open.
Ok, ik word hier te melig van, lief ligt koortsig in bed te wachten tot we een filmpje in bed gaan kijken (oja, daar moet ik ook nog eens over bloggen), dus hoepla, break a leg, en hup naar boven. Wat een mazzel dat het in dit huis nog maar 1 trap is, en geen 2...

notaris

Ik wil een contract, bij een notaris, dat het waar is, jij hoort bij mij, ik hoor bij jou. Bij een ambtenaar in het openbaar, jij hoort bij, ik hoor bij jou...
Mijn lief kan mijn kattengejank niet meer aanhoren maar het is waar. We krijgen een contract. Dat wij bij elkaar horen. Dat wij officieel samenwonen. Dat wij zwart op wit hebben gezet hoe wij onze financiële zaken regelen. En vooral dat we geregeld hebben dat we -na onze dood- goed voor elkaar zorgen. Gek, officieel, alles behalve romantisch en zelfs een beetje deprimerend omdat je aan allerlei doemscenario's moet denken. Maar ook wel weer leuk. Mijn lief en ik. Samen.
Kom maar door met die sleutel en dat contract; ik ben er klaar voor!

pinksteren

Pinksteren was het. Voor mij voornamelijk, of eigenlijk alleen, drie heerlijke dagen vrij. En drie heerlijke dagen waren het!
* Vrijdag ouderwets mee blèren bij de Dijk in Tivoli, met 9 vriendinnetjes en een lekker biertje. Zwemelen bij de (oude) Huub en bedenken hoe oud het chocolaatje (W. bedankt voor de desillusie van 38) zou zijn. Je realiseren dat je zelf steeds ouder wordt en je heel jong voelen omdat we de jongste in het publiek waren.
* Zaterdag met mijn Lief picknicken in het park, met laptop, om ons 'samenlevingscontractgesprek' voor te bereiden. En we leken het niet helemaal met elkaar eens te zijn. Of toch wel. Maar wat hadden we nu ook alweer precies afgesproken?
* Zondag vroeg op voor een heerlijke dag beachen. Ik was zo trots op vriendin en beachpartner Y. want op dit hoge niveau zette ze een waanzinnig blok (dank aan de training van E en Y in turkye!) en haalde we alles uit de kast om smiddags winnaarspoule te spelen. Wat is het toch een heerlijke sport!
* Zondag avond meteen door naar een 'herhaling' op 'uitzending gemist' beginnend met een lekkere maaltijdsalade was wel pittig. Maar deze keer wel Laura Janssen zien was het dubbel en dwars waard. Wat een stem. Wel een beetje confronterend dat we bij dit concert ongeveer de oudste waren...
* Maandag de bonus vrije dag met struinen op de rommelmarkt en mijn nek verbranden, onverwachts lunchen op een drijvend terras, op een leuke markt bekenden tegenkomen, grootse inkopen doen voor de verhuizing (wij zijn nu trotse bezitters van een boormachine, een schuurmachine, een decoupeerzaag en heel veel verf en kwasten) en alvast wat doosjes voor de verhuizing inpakken met de hoop dat de poets een beetje ruimte heeft om wat schoon te maken.

En nu is het weer voorbij. Vandaag weer werken. En bah, ik heb geen zin. Vanmorgen vroeg vertelde W. mij dat de eerste bonus-dag die we krijgen pas tweede paasdag 2011 is. Daar zou je toch depressief van worden...

turkye dus

Het was weer geweldig. Beachvakantie in Turkye. Ik zit vol met verhalen over leuke wedstrijdjes, nieuwe vrienden, lekker, veel en vaak eten, veel minder boeken lezen als vorig jaar, heerlijke massages en scrubs, veel lachen, veel slanker zijn in mijn bikini, veel meer conditie hebben en veel bijkletsen. Alles confirmed! Daarnaast natuurlijk de foto opdrachten; van het beachen en de relax momenten, de musical momenten, het Gule Gule, het shoppen inclusief afdingen, het waterpijp roken, de verzette vliegreis, mijn veel te zware tas die gelukkig door mijn mede reizigers gecompenseerd werd en de verstuikte enkel van 'pechvogel' E. Maar er zijn zoveel verhalen. Voornamelijk in het kader van "je had er bij moeten zijn". Ik laat het hier dus maar even bij. Had je er maar bij moeten zijn... Volgend jaar?!

stomme koei

Had ik een tijdje geleden al verteld over mijn over volle hoofd en de fiets van mijn lief? Die ik voor de deur had laten staan. Met de sleutel erin...
Vorige week zaterdag, na een drukke zaterdag pre-vakantie-boodschappen doen, iets met ezel en steen enzo. Zondag vertrok ik in de vroegte naar Turkye, kon mijn sleutels niet vinden, vroeg mijn Lief of of hij deze week mijn sleutels wilde vinden. Toen we elkaar vrijdag spraken (na dus bijna een week) had hij ze toch steeds niet gevonden. Het antwoord op de vraag of mijn fiets nog voor de deur stond liet ons weten waar mijn sleutels waren. Weg fiets, weg sleutels. Ook de huissleutel... Wat ben ik een domme koe!

ready-set-go

Net nieuwe, veel te grote tas is gepakt. Veel bikini's met een fijne net nieuwe, veel hemdjes, veel rokjes en 1 trui; want je weet maar nooit. Toilettas met veel zonnebrand (factor 20 en 30 voor het tere huidje) en veel 'voetproducten' voor de voetjes die zoveel te lijden hebben. Doekjes voor te warme hoofden, sportzonnenbrillen voor de felle zon, broodjes voor onderweg en boeken voor in de middagpauze. Camera mee, 3 paar slippers mee en veel strandjurkjes. Ik ben er helemaal klaar voor. Ik ga op beachvolleybalvakantie in Turkye. Joepie!
Maar fuck, wat is het vroeg...

5 mei

Nadat we zo enorm vroeg waren opgestaan hebben we de kraam volgegooid met troep. Dat deden mijn 6 vriendinnetjes ook met als gevolg dat we tot een uurtje of twaalf bezig zijn geweest met dozen uitpakken terwijl we de al uitgestalde rommel aan het verkopen waren. En dat verkopen deden we goed. We oefenden onze onderhandelinstactieken, waren soms heel duur en soms heel goedkoop (afhankelijk van de leukheid van de koper), reorganiseerde elke keer onze kraam, stelde pakketen in bepaalde thema's samen en verdiende geld, veel geld! Daarnaast stond ik enorm hip te zijn in mijn op K-dag gekochte harembroek, verkocht ik mijn troep aan ex-patienten, werden we wisselend bezocht door de mannen en kinderen van mijn vriendinnen en eindigde we de dag (na een zonnig intermezzo op de steiger) met roti bij vriendin W, met zijn negenen en 3 kinderen. Wat baalde ik de volgende ochtend dat ik gewoon weer moest werken. Zelfs vandaag heb ik er nog last van. De afgelopen vrije feestdagen gaven zo'n enorm middelbare-school-zomervakantie-gevoel en daar past werk niet bij. Maar goed, nog zes uur en dan: VAKANTIE!

Gister was vriendin T de held van de dag; ze regelde een kraam op de rommelmarkt waar wij vandaag 'stiekum'wilde gaan staan. Iets wat waarschijnlijk onmogelijk was gebleken, dat stiekum gaan staan dan, dus hulde aan vriendin T! Dat betekende alleen wel gister tot laat twee (!!) auto's vullen met rommel. En dat betekent ook dat ik nu (zie klok 6.52) op het punt sta met die twee auto's mijn rommel te verplaatsen en dat is natuurlijk veel te vroeg...
Maar; droog en zonnig en we negeren het 'fris'. Ik heb er zin an!

Koninginnenacht was geweldig! Slenterend door de straten, jassen verkopen voor de tulband-kraam-meneer waar we schuilden voor de regen, biertjes drinken in 't hart en met heel veel oranje mensen frietjes eten in TL verlichting. De dag was ook heerlijk; ouderwets slenteren met vriendin M en S, nieuwe kleding kopen, rondje dansjes maken toen ik in een H&Metje maatje 38 paste, nog een maatje 38 dus nog een ronde dansjes, high tea to go en de missie 'een kapstok kopen' laten slagen. Het was heerlijk. En toen moest het weekend nog beginnen, wat een mazzel.

Het weekend bestond uit het ophalen van de hele gave appeltjes groene koelkast, het kopen van een keuken, het heerlijk uitgebreid bijkletsen (en eten) met vriendin L uit Drente en een voortreffelijk Andrelon diner. De maandag viel me zwaar (verslapen, ruitenwisser levensgevaarlijk in de knoop, moeilijke gesprekken met boeven) en ik tel de dagen dat ik nog moet werken af... na vandaag nog maar twee... en dan... Turkey here we come!