Ik dacht dat het leven met het ouder worden makkelijker zou worden. Dat alle onzekerheden uit je jeugd, of nog erger uit je puberteit, zouden verdwijnen en dat je als volwassenen gewoon alles zeker wist. Geen twijfel meer mogelijk, zo doen we het, ik weet dat, want ik ben volwassen.
Maar ik twijfel nog steeds. Doe ik mijn werk wel goed? Moet ik in Almere blijven werken, of mijn zinnen zetten op een overplaatsing naar Utrecht. Moet ik nu wel voor de GZ opleiding gaan, ondanks dat ik daar helemaal geen zin in heb, of niet. Moet ik mijn lief pushen te doen wat ik wil doen of raak ik hem dan steeds meer kwijt. Zal ik wel of niet naar dat feestje gaan. Kan ik zo'n kort rokje nog wel dragen? Zal ik ingrijpen in het lastige leven van mijn moeder? Of niet?
Volgens mij hang ik aan mijn keuzemogelijkheden zo veel 'gewicht' of gevoel van controle dat mijn beslissing loodzwaar is. Ik kan de dingen 'maken of breken', mijn beslissing is alles bepalend.
Misschien toch maar terugvallen op mijn werkwijze tijdens mijn studententijd. Met mijn motto van toen; de echt belangrijke beslissingen dringen zich vanzelf aan je op. Of misschien wil vriendin M wel weer een tijdje ruilen; ik haar beslissingen en zij de mijne!
zondag 31 januari 2010
daaf
Natuurlijk op verzoek van vriendin W en mama van Daaf, maar ook omdat dat boeven pak hem zo goed staat! Wat een kanjer he!
maandag 18 januari 2010
waar zal ik over schrijven?
Over hoe mijn kids (van 6, 7 en 8 jaar) tweede werden op hun eerste volleybaltoernooi. Hoe M. en ik als trainer/coaches bloed fanatiek werden en onze longen uit ons lijf schreeuwde. En dat we bijna in staat waren dat vervelende jongetje wat eigenlijk een niveau hoger speelde te laten diskwalificeren maar uiteindelijk onze wraak pakte met 'onze kids' zo goed coachen (liiinks in de hoeoeoek!!!!) dat ze wonnen.
Of over vriendin 4 die op eigen kracht haar baby Daaf eruit perste en nu trotse moeder is. En ik (alweer) trotse tante. Of over dat het toch wel spannend was, maar uiteindelijk helemaal goed gekomen is. En dat zus van vriendin W. en ik aan het borrelen waren op het moment supreme, wat eigenlijk wel heel mooi symbolisch was.
Of over mijn moeder die zo vast zit in haar eigen wereld dat er bijna geen contact meer is met 'de normale wereld'. En die mij weken heeft overspoeld met narigheid over mij die misschien toch eigenlijk gewoon over haar ging. Maar dat de 'rust' die er nu heerst me eigenlijk alleen maar zorgen baart. Iets met stilte voor de storm?
Of over mijn Oma die morgen 86 wordt. En anderhalf jaar geleden mijn Opa, al 60 jaar haar man, heeft begraven. En ondertussen de kanker heeft gekilld met chemo's en bestralingen. En die nu weer met volle teugen van het leven geniet, elke dag lacht en mij 'envelopjes' meegeeft omdat 'de auto niet op water rijdt'. Of over hoe ze mij elke keer toevertrouwd dat ik goed voor mezelf moet zorgen en ik haar maar niet aan haar verstand kan peuteren dat ik dat doe. Ik zorg heel goed voor mezelf!
Of over mijn heerlijke shoppen bij de Dept in de uitverkoop, een jaarlijks terugkerend ritueel waar ik enorm van geniet. Of over de wijn en bitterballen en bijklets verhalen. Of over mijn werk, waar ik vanmiddag voor het eerst aan 6 ADHDers uit ga leggen wat dat is, ADHD, maar dat ik dat zelf nu ook nog niet precies weet. Of over... Maar voor nu is het wel even genoeg!
Of over vriendin 4 die op eigen kracht haar baby Daaf eruit perste en nu trotse moeder is. En ik (alweer) trotse tante. Of over dat het toch wel spannend was, maar uiteindelijk helemaal goed gekomen is. En dat zus van vriendin W. en ik aan het borrelen waren op het moment supreme, wat eigenlijk wel heel mooi symbolisch was.
Of over mijn moeder die zo vast zit in haar eigen wereld dat er bijna geen contact meer is met 'de normale wereld'. En die mij weken heeft overspoeld met narigheid over mij die misschien toch eigenlijk gewoon over haar ging. Maar dat de 'rust' die er nu heerst me eigenlijk alleen maar zorgen baart. Iets met stilte voor de storm?
Of over mijn Oma die morgen 86 wordt. En anderhalf jaar geleden mijn Opa, al 60 jaar haar man, heeft begraven. En ondertussen de kanker heeft gekilld met chemo's en bestralingen. En die nu weer met volle teugen van het leven geniet, elke dag lacht en mij 'envelopjes' meegeeft omdat 'de auto niet op water rijdt'. Of over hoe ze mij elke keer toevertrouwd dat ik goed voor mezelf moet zorgen en ik haar maar niet aan haar verstand kan peuteren dat ik dat doe. Ik zorg heel goed voor mezelf!
Of over mijn heerlijke shoppen bij de Dept in de uitverkoop, een jaarlijks terugkerend ritueel waar ik enorm van geniet. Of over de wijn en bitterballen en bijklets verhalen. Of over mijn werk, waar ik vanmiddag voor het eerst aan 6 ADHDers uit ga leggen wat dat is, ADHD, maar dat ik dat zelf nu ook nog niet precies weet. Of over... Maar voor nu is het wel even genoeg!
dinsdag 12 januari 2010
HELP!
Gisterochtend 7.45; een ingeslagen autoruit, heel veel glas en een gestolen tomtom houder. Gistermiddag 16.45; een plastice tijdelijke ruit en allerlei deuken en krassen in het portier vanwege openwrikkende ipv ingooiende boeven.
Ok, ik heb jullie hulp nodig. HELP! Wat doe ik fout? Hoe kan ik dit stoppen? Waarom gebeuren er allemaal vervelende dingen met mij? Is het persoonlijk? Bad luck? Wil iemand mij iets duidelijk maken? Maar wat dan? En vooral; wat moet ik doen om het te stoppen??? Dus geeft me tips, adviezen, duim voor me, zorg voor geluk, help me out en denk mee! en zie dit als kans om te laten weten dat je meeleest op mijn blog :-) da's mooi 2 in 1...
Ok, ik heb jullie hulp nodig. HELP! Wat doe ik fout? Hoe kan ik dit stoppen? Waarom gebeuren er allemaal vervelende dingen met mij? Is het persoonlijk? Bad luck? Wil iemand mij iets duidelijk maken? Maar wat dan? En vooral; wat moet ik doen om het te stoppen??? Dus geeft me tips, adviezen, duim voor me, zorg voor geluk, help me out en denk mee! en zie dit als kans om te laten weten dat je meeleest op mijn blog :-) da's mooi 2 in 1...
dinsdag 5 januari 2010
vijf jaar
Vijf jaar geleden stond ik met mijn broer voor in de kerk. Hij een puisterige puber, ik een verdrietige dertiger. We vertelden over onze vader. Over hoe hij ons dezelfde dingen had geleerd ondanks het leeftijdsverschil van 14 jaar. Ik woonde al lang niet meer thuis maar mijn vader leerde mijn broer op dezelfde manier zijn band te plakken; ik wil wel helpen maar je moet het zelf doen. Hij leerde ons elektrische apparaten te maken door ze heel voorzichtig uit elkaar te halen, te kijken wat er kapot kan zijn en ze dan weer in elkaar te zetten. Hij danste met ons op muziek; mij leerde hij te houden van neerlandsch hoop en Herman van Veen, met mijn broer rapte hij mee met eminem. Hij kneep ons beiden in onze kuiten als hij de auto reed en wij achterin zaten. Mijn vader haalde mij op zondagavond op van mijn baantje als serveerster en bracht mijn broer zaterdagochtend naar het bollenplukken. Onze vader is er niet meer...
maandag 4 januari 2010
auto-update
Mijn garagemannetje maakte de auto voor 350 euro en voelde ik me dus 350 euro rijker dan ik was omdat de wegsleepmeneer 700 had voorspeld. Op weg naar Oma, in de herkansing, raakte een steentje mijn ruit met een fikse barst als gevolg. Máár... vanmorgen hoefde ik niet te krabben, starte mijn auto in één keer en reed ik zonder pech, steentjes, glijpartijen of ongelukken naar Lelystad (genietend van het witte landschap mét hertjes) en weer naar huis. Zou het auto-wise nog wat worden met 2010?
blog of niet
Soms heb je wel eens van die twijfel momenten. Zal ik of zal ik niet? Blijven bloggen dan... Ik probeerde vandaag al een aantal keer mijn hoofd leeg te maken op 'papier'. Maar het lukte niet. Totdat ik me bedacht dat mijn lief ooit eens een teller op mijn blog had geïnstalleerd. En toen vond ik deze cijfers:
Gister 7 Days Week 30 Days 12 Months Total
Page views 15 121 20 567 3653 5473
IP hosts 11 69 11 410 924 1539
Unique visitors 12 80 13 432 2387 3786
Unique sessions 14 86 14 419 2928 4536
Daar werd ik toch wel erg blij van! Er zijn gemiddeld zo'n 17 a 18 mensen die dagelijks mijn blog lezen. En wie zijn die mensen dan, daar zal ik nog eens een mooi iets voor bedenken om jullie dat te ontfutselen. Een trouwe lezer weet zich niet anoniem te houden en heeft zich verraden;
Tanzania, United Republic of, 196.45.147.174
AS32860 CATS-NET Client: WinXP (1024x768x32)
MSIE 6.0 (JavaScript: 1.3, Cookie: Yes, Java: Yes)
Path: 22:14:29 — http://www.annemargrietje.blogspot.com
Het antwoord is dus duidelijk; to blog!
Morgen meer.
Gister 7 Days Week 30 Days 12 Months Total
Page views 15 121 20 567 3653 5473
IP hosts 11 69 11 410 924 1539
Unique visitors 12 80 13 432 2387 3786
Unique sessions 14 86 14 419 2928 4536
Daar werd ik toch wel erg blij van! Er zijn gemiddeld zo'n 17 a 18 mensen die dagelijks mijn blog lezen. En wie zijn die mensen dan, daar zal ik nog eens een mooi iets voor bedenken om jullie dat te ontfutselen. Een trouwe lezer weet zich niet anoniem te houden en heeft zich verraden;
Tanzania, United Republic of, 196.45.147.174
AS32860 CATS-NET Client: WinXP (1024x768x32)
MSIE 6.0 (JavaScript: 1.3, Cookie: Yes, Java: Yes)
Path: 22:14:29 — http://www.annemargrietje.blogspot.com
Het antwoord is dus duidelijk; to blog!
Morgen meer.
Abonneren op:
Posts (Atom)