een eigen huis, een plek onder de zon

Maandag kregen we dus de sleutel. Na anderhalf uur ingewikkelde praat over hypotheken, samenwonen, testament en andere serieuze zaken. En toen kregen we een hand en stonden we buiten met bloemen en een hele bos sleutels. Jeetje wat spannend zo'n eigen huis. Maar na een uurtje rondhangen in het huis, alles van boven en onder bekijken, links en rechts wat plannen maken en fantaseren over hoe en wat; en ik was verkocht. Wat een geweldig huis! Hier wil ik wonen, genieten, eten, slapen, vrienden uitnodigen en mijn lief liefhebben.
Vanaf dag 1 dus maar meteen aan de klus. En pronken aan lieve vrienden en vriendinnen die langskomen. En nog een beetje dat vakantiegevoel vasthouden. En op beide fronten verloopt het goed! Elke dag komen er mensen kijken zodat ik kan pronken. En elke dag klussen mijn lief en ik, met links en rechts wat fijne steun, aan ons fijne thuis. En het schiet op, wordt mooi en valt allemaal mee. Zelfs de tegenvallers overleven we. Er was maar een klein beetje stress toen er woensdag een verkeerde vloer geleverd werd (smalle planken in plaats van de mij geliefde brede planken). De stress liep wel iets op toen een nieuwe levering 3 weken bleek te duren terwijl wij morgen 3 mannen over de vloer hebben om de vloer te leggen. Maar uiteindelijk hebben we een hele mooie nieuwe vloer uitgekozen, van stiekum nog een beetje bredere planken, dus iedereen blij! En ik heb maar een klein beetje gevloekt toen ik na een dagje lekker 'kitten' erachter kwam dat ik niet overschilderbare kit had gebruikt en dus weer een dagje kon besteden aan de kit eraf halen. Maar allemaal te overleven. Wat fijn zo'n eigen huis! En nu weer aan de klus; dag 5. Laterz...

ik was er even niet...

Ja ja, ik ben er nog. Iets met Terschelling en een huis. De vraag is 1 of 2 logjes...
Terschelling was geweldig. Met 17 hele leuke mensen, waarvan ik de meeste mijn vrienden mag noemen, een aantal dagen genieten van het eiland, oerol theater, dans & muziek, heel veel fietsen en lekker eten. Met natuurlijk de bijbehorende ingrediënten als kamperen, in de doucherij staan, links en rechts een buitje, prachtige theater op waanzinnige locaties, cranberry gebak, haring en slappe lach om een pingpong bal. Je had er bij moeten zijn. Ik heb er enorm van genoten, meer dan andere jaren, het was fijn, mijn lief was fijn en samen met mijn lief was helemaal fijn. Met een beetje mazzel verschijnen hier nog wel eens foto's. En dan hebben die 17 mensen ook mazzel, dan krijgen zij ook foto's.
Daarnaast kan ik iedereen adviseren om de laatste dagen voor je de sleutel van een nieuw huis krijgt even weg te gaan. Ik had totaal geen verhuis en/of klus stress, luisterde de voicemails van keuken en vloer pas zondagavond af en ben met een vakantiegevoel het klusproject in gegaan.
Het klusproject dus. Of eigenlijk gewoon 'een eigen huis, een plek onder de zon, en altijd iemand in de buurt...' Wat een geweldig huis. Het is mooi, groot, ruim, hoog en helemaal van mij (en van mijn lief. en eigenlijk alleen maar van de bank. maar toch...). Het is geweldig. Ik ben verliefd. En over precies een week ga ik daar wonen! Maar nu nog eerst even door met klussen. Vandaag is dag 5.
Met nog meer mazzel krijgen jullie ook huis foto's. Maar nu even niet. Doeg, ik ga aan de klus!

'zingt verder 'bob de bouwer, kunnen we het maken'. 'bob de bouwer, nou en of'.

freaky friday

Wat kan zo'n vrijdag toch verschrikkelijk zijn. Met frisse tegenzin (en bijna weer verslapend) opgestaan, mijn teen gestoten tegen de kast die Lief gister afgebroken heeft, te lang onder de douche gestaan, te lang blijven hangen achter die 80 km/uur rijdende vrachtwagen en dus te laat op mijn werk. Mijn eerste cliënt die huilend mij (onderhuids laaiend woedend) verwijt dat ik vorige week allemaal lelijke dingen tegen hem heb gezegd terwijl zijn huilende partner maar roept dat ze hoopt dat ik het allemaal niet zo bedoeld heb (terwijl ik het wel een vieze oude man vind). Om vervolgens drie kwartier in een kamer opgesloten te hebben moeten zitten met een stinkende zwakbegaafde. Nu wachten mij nog een autist en een lastig relatiegesprek en daarnaast natuurlijk nog van alles aan achterstallige administratie die echt voor mijn vakantie nog bijgewerkt moet worden. Ik kijk met smart uit naar het moment dat ik in mijn auto naar huis zit en keihard met Koen en Sander van de radio meeblèrt; het is weeeeeeeeekkeeeeeeeennnndddd.
Nee, vandaag is niet mijn dag.

jut en jul

Ik beet al een tijdje op mijn lip, want het was kersvers nieuws. Het was bijzonder en spannend en fijn, heel erg fijn. Ontroerend, emotioneel en ook een beetje lachwekkend. Maar het was soms bijna nog te spannend om te geloven. Maar nu blijft het toch echt waar. Jut en Jul zijn er. En ze zwemmen rond in de buik van mijn lieve vriendinnetje J. Het maakt dat zij moe is, en misselijk, heel erg misselijk, maar vooral blij. Heel erg blij.

Steeds verbaasd het mij weer hoe belangrijk het geluk van mijn vriendinnen is. Natuurlijk voor hunzelf, hun partners en familie. Maar ook voor mij. En voor mijn andere vriendinnen. Hoe een gelukkige vriendin zorgt voor geluk en blijdschap in een vriendschap. Hoe verdriet en zorgen bij iemand die je na staat jezelf raakt, je bezighoudt en je zorgen baart. Of is dat nu juist het mooie aan vriendschap? In voor en tegenspoed, in lief en leed. Maar goed, misschien allemaal een beetje te diep, te overdreven en te klassiek. Mijn vriendinnetje J heeft twee babies in haar buik. En dat is geweldig!

argh... de tijd... en dozen...

Over een week zit ik op Terschelling. En dan ben ik hopelijk enorm aan het genieten van Oerol, de zon, mijn lief en mijn vriendinnetjes en vrienden. Heerlijk, ik kijk er naar uit. Maar dat betekent ook dat ik over anderhalf week de sleutel van ons nieuwe huis krijg. Arrrgggghhh nog maar anderhalve week en dan gaan we klussen, verfen en uiteindelijk verhuizen. En dat betekent dat ons huis er nu zo uitziet:






En het betekent ook een tijd van herinneringen ophalen. Zo vond ik heel veel foto's, heeeel veel foto's. Wat heb ik een hoop leuke dingen gedaan, mooie reizen gemaakt en wat sta ik vaak bizar op foto's. Bij deze beloof ik plechtig dat al mijn vriendinnen en exen binnen niet al te lange tijd (ja, ik geef mezelf een beetje de ruimte) al mijn dubbele foto's zullen ontvangen en dat er in de toekomst een verzameling bizare annemargrietje foto's te zien zal zijn. Deze kan ik jullie niet onthouden:


Verder vond ik een verjaardagskaart van vriendin L, van mijn 35e verjaardag dus nog maar een driekwart jaar geleden. Het was meerkeuze, dus ik mocht kiezen. En ik werd blij van deze kaart. Heel erg blij. Van de vele erg fijne keuze's kan ik nu al concluderen dat de meeste uitgekomen zijn. En dat is fijn! Heel fijn.


Zo, en nu ga ik nog eens een doosje inpakken. En mijn campeerspullen uitzoeken. Doeg.

help, mijn man is geen klusser

Mijn lief is heel lief. Maar hij kan dus echt niet klussen. En met echt niet bedoel ik dan ook echt niet. En dat werd de afgelopen dagen pijnlijk duidelijk. De douchekop was lam. Je weet wel, de schroefjes niet meer zo straks aangedraaid waardoor de kop steeds omvalt en je niet lekker onder de douche kan staan. Dus vroeg ik mijn lief die te maken. De volgende ochtend bleek hij er een schroevendraaier tussen gezet te hebben zodat de kop niet steeds wegviel. Ik moest er om lachen en vermoede dat dit een tijdelijke oplossing was. Je kon trouwens nog steeds niet echt lekker douchen. Totdat mijn lief vanmorgen, met lichte trots in zijn stem, riep dat hij de douche gemaakt had. Dit 'gemaakt hebben' baart me zorgen. Zorgen over mijn leven (of ik niet zomaar doorpriemt word door een schroevendraaier terwijl ik niets vermoedend sta te douchen) en over de toekomst (we hebben net een nieuw-oud-uit 1900 huis gekocht). Erge zorgen. Hele erge zorgen.

Gelukkig komen zijn vrienden helpen met het plaatsen van de keuken en het bouwen van een kast. Wat tja, van mijn lief hoeven we het dus niet te hebben...