maandag 28 april 2008

Update 2

Ik heb een plank. Nee, geen standaard laatje voor je sokken en onderbroeken... maar een plank! Voor mijn eigen LP's.
En ik ben er heel blij mee!

Nu haasten, ik ga met m'n lief een weekendje (op maandag en dinsdag) naar Maastricht.

vrijdag 25 april 2008

groene vingers


Sinds ik een tuin heb (en het weer beter wordt) betrap ik mezelf steeds vaker op gesprekken over mijn tuin. Ik vraag me hardop af hoe ik van de luizen op mijn witte roos afkom, waarom de speciale schaduwplanten het in dat ene schaduw plekje niet doen, of ik die grote vlinderplant zal snoeien zodat de witte-bloemetjes-plant wat meer ruimte krijgt en de hortensia meer licht en waarom mijn passiebloem het achter niet zo goed doet als voor. Daarnaast loop ik graag ‘rondjes’ door mijn (innieminnie) tuin om alle nieuwe ontwikkelingen qua groeien en bloeien te bekijken. In mijn vriendenkring heb ik alleen niet zoveel medestanders, en dat is jammer. Mijn liefde voor tuinieren gaat nu zelfs zo ver dat ik (als verjaardagscadeau) de voortuin van vriendin Y onder handen ga nemen. Nou ja, voortuin, de drie vierkante meter aan de voorkant van het huis, volledig in de schaduw. Leuk, want nu MOET ze wel met me over de plantjes en het groeien en bloeien praten!

woensdag 23 april 2008

shoppen

Heerlijk, vandaag wezen shoppen in Rotterdam met vriendin T. Meteen in de eerste winkels was het al raak. En jeetje, wat ben ik blij met mijn nieuwe gympen! En dat terwijl ik van het weekend tot de constatering kwam dat ik meer dan 30 paar schoenen heb... aiii...

Maar toch, wat zijn ze fijn!

donderdag 17 april 2008

omdat ik zelf even geen woorden heb...

Geen zin

ik wou, ik wou, ik wou,
ik weet niet wat ik wou,
ik weet niet wat ik wou,
ik weet niet wat ik moet,
niet dat 't er iets toe doet,
want ik heb geen zin, geen zin,
nergens, nergens in,
ik hang alleen maar
overal rond -
en zeuren ze van :
Wat wil je dan?
dan zeg ik: Je vervelen
en niks niks niks niks willen
is ook wel eens gezond



Hans Andreus

maandag 14 april 2008

maandag

Het voordeel van onregelmatig werken is dat niks vast ligt. Weekend valt niet altijd in het weekend, en je kunt zomaar, zonder schroom, door de weeks de kroeg in. Het vergt soms wat plannen en je doet veel dingen met collega's (want wie anders heeft er nu op woensdag en donderdag weekend...), maar het heeft ook wel wat. Totdat ik vorige week op vrijdag merkte dat ik het stomme maandag gevoel had. Ik wilde niet gaan werken, was nog niet bijgeslapen ondanks mijn fijne vrije dagen en zag tegen alle komende, nog te moeten werken dagen, op. Dat stomme maandag gevoel blijft dus gewoon bestaan, ookal is het niet daadwerkelijk maandag. En vandaag werd dat nog even bevestigd, dus nu weet ik het het zeker. Na een heerlijk weekend vrij geweest te zijn, en allemaal leuke dingen gedaan te hebben werd ik vanmorgen een beetje katerig wakker. Ik wilde de dag niet beginnen, maar de wekker ging, dus ik moest. Met veel moeite opgestaan om de eerste klus te doen, maar (alweer) te laat: de vuilcontainers waren al geleegd. Vervolgens stootte ik mijn kleine teen, liep mijn boeking niet zoals ik wilde, deed ik alle klussen van mijn 'to do' lijstje half en ben ik nog steeds aan het twijfelen of dat thuiswerken wel slim is of dat ik alsnog beter naar kantoor kan gaan. Zelfs op maandag heb ik dat stomme maandag gevoel...
Zo, dan nu écht aan de slag, dit stukje schrijven was weer een slappe afleidingsmanouvre van de dingen die ik echt moet doen. Zou het vandaag nog wat gaan worden?

zaterdag 12 april 2008

gekte

Vanmorgen om kwart over vijf opgestaan. Nou ja, opgestaan... Op dat onmenselijke tijdstip ging de wekker. Die ik vervolgens 2 keer volledig in diepe slaap en dus onbewust uit heb gedaan totdat vriendje wel bedacht dat het de wekker was en dat die met een reden afging. Hij stond dus meteen op; koffie zetten, shaggie roken (ja, bah, hij rookt) en douchen. Ik kon alleen maar denken 'nee, nee, nee, nee' en dook verder weg onder de dekens. Naast nog wat lelijke scheldwoorden die ik van mijn lieftallige collega heb geleerd bedacht ik me dat je wel gek moest zijn om op dit moment op te willen staan. Na een half uur herinnerde ik me dat ik met hem had afgesproken mee te gaan en maande ik mezelf tot volwassen gedrag en stond op. En nog een half uur later was ik eigenlijk best wakker. Nog een half uur later waren we op de bestemming en vond ik het (naast koud) eigenlijk wel erg leuk. En natuurlijk wilde ik op het einde nog niet weg... Gelukkig mochten we daarna weer het bed in om even bij te slapen. Het is wat, een vriendje met een passie.

woensdag 9 april 2008

boos

Ik was boos
Heel erg boos
Ik kwamen zelfs scheldwoorden uit mijn mond
en ik ben nooit boos
Het was lekker om boos te zijn
Beter dan verdrietig
Effectiever dan verdrietig
Sterker dan verdrietig

Dus, vanaf nu ga ik boos zijn als ik boos moet zijn
En verdrietig als ik verdrietig moet zijn

33 jaar en weer een emotie erbij geleerd

dinsdag 1 april 2008

klussen

Ik wil al een hele tijd van alles doen aan klussen in mijn huis. Zowiezo moet de badkamer weer geverfd worden na de lekkage (die van twee jaar geleden), net zoals de roze muur aan de andere kant. Maar dan wil ik ook graag meteen een plank boven de wc voor de handdoeken en reserve shampoo. Verder wil ik een bedstede maken in de gang en een nieuwe kast in de woonkamer. Dan moet natuurlijk wel de spiegel op een andere plek. Ook al mijn o-zo-gezellige fotolijstjes hangen na drie jaar nog steeds niet. Verder moet de gordijnrails weer opgehangen worden en boven de trap is mijn brillenkastje naar beneden gekomen. En nu komen we dicht bij het daadwerkelijke probleem. Ik kan namelijk heus zelf wel klussen. Schilderen is geen probleem, ik ben de beste. Ook wat spijkeren gaat me prima af. Ik kan zelfs gaten boren en zware dingen ophangen. Alleen hebben mijn gordijnrails én mijn brillenkastje bewezen dat mijn boor-en-ophang kwaliteiten en vergankelijkheidsdatum hebben. Na zo'n twee jaar komt het weer naar beneden... Nou was dat met de gordijnrails voornamelijk onpraktisch, het brillenkastje was toch ook best wel wat gevaarlijk. Omdat ik waarschijnlijk nog wel meer dan twee jaar hier blijf wonen durf ik het ophangen niet meer zelf aan te gaan. En ben ik dus op zoek naar een man... om te boren... en eigenlijk baal ik daarvan!