donderdag 21 maart 2013

anders

Morgen wordt de eerste dag sinds twee jaar die weer een gewone werkdag is. Dus helaas geen lesdag meer... Geen uurtje later opstaan, lekker met Gijs keuvelen om rond 9.00 pas eens op de crèche aan te komen. Geen lekker rommelen, uitgebreid ontbijten, nog even wat literatuur naslaan en met lekkere koffie van Broodnodig aan de dag beginnen. Geen koffie met koek in de eerste pauze, geen lunch met groepsgenoten, niet lekker vroeg klaar zijn en nog even een uurtje stad voor mezelf.
Maar gewoon vroeg op, met de auto naar Almere, een hele dag werken en sjezen naar huis om op tijd bij de crèche te zijn. Gewoon lastige cliënten, verslagen schrijven, saaie lunch met collega's in een hersenloos gebouw in een hersenloze stad.
Ik heb er zin in. Echt reuze.

dinsdag 19 maart 2013

halverwege of bijna klaar?

Het was hard nodig dat Gijs en ik even de deur uit gingen. Een week oorontsteking, slechte nachten, een laatste lesdag inclusief feestje en een puinhoop huis vroeg om een vluchtplan. Dus gingen Gijs en ik naar Koffie en Ik, de meest geweldige plek hier in de straat. Heerlijke koffie voor de mama, zelf gebakken appeltaart voor de Gijs en de mama en duplo en treinen om mee te spelen.
Bij het bestellen vraagt de jongen/man (eigenlijk is jongeman het beste, maar hoe oud klink ik dan... argh) naar mijn dikke buik. Hij is duidelijk aan het oefenen met zijn zwangere klandizie die hij -meer dan zelf verwacht- heeft. Hij vraagt -of concludeert- dat ik vast niet meer zo lang hoef, gezien mijn dikke buik...
Hij kijkt mij verward aan terwijl ik gierend van de slappe lach over de grond rol. Niet meer zo lang... Ik ben pas halverwege..
De jongeman doet zijn best voor een herstel "ja maar van de week, net zo'n buik, bijna klaar". Maar dit is onherstelbaar. He made my day!