halverwege of bijna klaar?

Het was hard nodig dat Gijs en ik even de deur uit gingen. Een week oorontsteking, slechte nachten, een laatste lesdag inclusief feestje en een puinhoop huis vroeg om een vluchtplan. Dus gingen Gijs en ik naar Koffie en Ik, de meest geweldige plek hier in de straat. Heerlijke koffie voor de mama, zelf gebakken appeltaart voor de Gijs en de mama en duplo en treinen om mee te spelen.
Bij het bestellen vraagt de jongen/man (eigenlijk is jongeman het beste, maar hoe oud klink ik dan... argh) naar mijn dikke buik. Hij is duidelijk aan het oefenen met zijn zwangere klandizie die hij -meer dan zelf verwacht- heeft. Hij vraagt -of concludeert- dat ik vast niet meer zo lang hoef, gezien mijn dikke buik...
Hij kijkt mij verward aan terwijl ik gierend van de slappe lach over de grond rol. Niet meer zo lang... Ik ben pas halverwege..
De jongeman doet zijn best voor een herstel "ja maar van de week, net zo'n buik, bijna klaar". Maar dit is onherstelbaar. He made my day!