* Haar mooie spreekwoorden: een glimlach die je geeft komt altijd bij je terug.
* Haar eindeloze energie in de strijd tegen haar kanker.
* Haar besef dat ze geen oud mens wil worden wat geen oog heeft voor anderen. Dus vraagt ze na elke stortwatervloed van zichzelf 'en? hoe gaat het met jou?'.
* Het feit dat ik nooit te laat in de avond bij haar weg mag gaan, dan is het namelijk al donker. En dat ik dat alle andere dagen van de week wel doe maakt niet uit, dan weet ze het niet dus hoeft ze zich er ook geen zorgen over te maken...
* Dat ze me elke keer als ik haar spreek zegt dat het zo fijn is dat ik bel, maar dat ze zelf nooit belt. Ze durft de voicemail niet in te spreken en ze is bang dat ze misschien ongelegen belt ofzo.
* Dat ze voor alle bijzondere en spannende gelegenheid een kaarsje voor me brand.
* Dat ze zich oprecht afvraagt of ik wel met mijn lief in zo'n klein huisje moet gaan samenwonen. 'Die jongen heeft toch ruimte nodig, anders gaat hij óók bij je weg...' (en 'dit is een leuke, die moet je binnen houden')
Wat fijn dat mijn Oma mijn Oma is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten