woensdag 16 februari 2011

voelen

Voelen, dat doe je als je zwanger bent. Van alles. Vooral heel veel emoties, lastige dingen die hormonen. Maar ook letterlijk voelen. Bertje is vanaf week 20 een actieve baby. Hij zwom lekker rond en liet mijn buik mooi meegolven. Met de week werd dat zwemmen een soort borstcrawl met pijnlijke plekken in mijn buik. Een week buikgriep in combinatie met een adhd baby zorgde voor 'het beurse appel' gevoel. Maar alles liever dan niet meer voelen. Zondag voelde ik Bertje niet meer, maandagochtend nog steeds niet en toen raakte ik in paniek. Vette paniek. Ik wist het zeker; bertje was dood. Tranen met tuiten totdat meneer er genoeg van had en mij een keiharde schop onder mijn ribben gaf. En bij deze weet ik het zeker; ik word zo'n paniek moeder. Mijn bertje mag de deur niet uit zonder tien beschermlagen, alle extra beveiligingssystemen en uit gaan kan pas als hij 25 is. Of gaan die hormomen ook weer uit mijn lichaam?

Geen opmerkingen: