onderweg 3

Zo'n brakke thuis dag is niet goed voor mij. Van dat lethargisch op de bank hangen word ik depressief. Maar dat lopen achter die kinderwagen heb ik ook wel een beetje gehad. Het is langzaam en dat stuk richting stad heb ik ondertussen wel gezien. Dus gingen Gijs en ik op de fiets, met Fien en Cato naar de kinderboerderij. Dat die nog even dicht was en we in de berm op een kleedje zaten gaf niks. Dat Gijs door alle indrukken maar niet in slaap viel en uiteindelijk als een oud mannetje op schoot indommelde ook niet. Dat ze alleen maar chips voor lunch hadden was ook niet erg. En dat het de hele fietstocht droog bleef was achteraf gezien erg bijzonder...