Ik was zo trots op mezelf. Mijn gehele autorijdende leven was ik boeteloos. Ik lachte vriendinnen uit als zij halve maandsalarissen naar het cijb over moesten maken. Zelfs lief werd laatst hard uitgelachen toen hij weer eens zo'n nare brief kreeg. Ik pochte dat dat mij nooit zou overkomen. Ik reed alert! Totdat ik van de week een brief op de deurmat kreeg. Ik vroeg mij verwonderd af wat dit toch kon zijn. Ik scheurde de brief open en mijn mond viel open van verbazing. Ik speurde mijn agenda door, zeker wetend dat ik die dag niet de chauffeur kon zijn. Maar helaas. Een smet op mijn oh zo schone lei. Ik reed 4 kilometer te hard. Én daarvoor dien ik beboet te worden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten