dinsdag 28 januari 2014

Slechte nachten?!

Ik hoor het mezelf zeggen. "ja hoor, het gaat hartstikke goed, alleen de nachten... ". Alleen de nachten?! Juist de nachten! Die zijn verschrikkelijk. Dat kleine monstertje presteert het om snachts drie a vier keer wakker te worden om te eten. Vannacht was dat half tien, half één, half drie, half vijf en om zes uur vond hij dat de dag begon. Tel daar dat grote monster bij op (half elf, twaalf, en vijf uur) en reken uit hoeveel ik heb geslapen. Juist, veel te weinig!
Ik ben langzaam in een schim van mezelf aan het veranderen. Ik ben moe, kribbig, fel, val uit als het me niet zint, ga huilen als het me wel zint, heb conflicten met wild vreemden op straat en -nog erger- met belangrijke collega's. Op mijn werk laat ik steken vallen, thuis neemt mijn lief steeds meer taken over omdat ik het niet meer manage en ons huis is non stop een vuilnisbelt. Hoe lang trek ik dit nog?
Zolang die monsters naar me blijven lachen, het uitschateren en me blijven knuffelen nog heeeel lang...

1 opmerking:

Anoniem zei

Trots op jou...! En op je monsters... ;-). X L.