laarzen

Ik stond vanmiddag in de tweedehands winkel. Daar hebben ze hele mooie, stoere, hippe en gave laarzen. Voor een mooi prijsje. En zo lekker apart, niemand anders heeft ze want ze zijn van vroeger. Ik was een mooi zwart exemplaar aan het passen. Beetje eighties, leuk hakje, leuk neusje. Gewoon, leuke laarzen. Pakt het meisje naast me toch een waanzinnig paar bruine laarzen, met een soort van bloemen, in verschillende stofjes enzo. Ik was op slag verliefd. Ik moest ze hebben. Dit waren MIJN laarzen. Heel onopvallend draalde ik een beetje om allerlei andere laarzen heen, hopende dat ze ze terug zou hangen. Ze besprak met vriendin of ze wel geld had (please; laat haar geen geld hebben). Ze bekeek nog eens een paar wat ik aan had gepast (ah toe, vindt die nou leuk) en heel onopvallend mocht ik haar paar ook even passen (ze zaten géwéldig). En toen besloot ze; ze nam ze....

Opeens vind ik tweedehandswinkels met hele bijzondere, aparte, nergens anders te verkrijgen laarzen toch niet meer zo heel erg leuk.