Het was al een beetje tussen de regels door te lezen. Ik ga samenwonen. Onwijs leuk natuurlijk. Maar ook onwijs spannend. En vandaag eigenlijk alleen maar enorm stom. Ik ben mijn hele vrije dag bezig geweest om de kast van boven, in mijn eentje, uit elkaar te halen. Deze vervolgens in (best wel behoorlijke zware) onderdelen naar de schuur te brengen. Om daarna de kast van beneden uit elkaar te halen en deze in (zo mogelijk nog zwaardere onderdelen) naar boven te brengen. Nu staat er dus én beneden geen kast én boven geen kast. Alles wat in deze kasten zat ligt nu overal. En ik ben het zat... Het huilen staat me nader dan het het lachen.
Vanavond komt mijn lief wéér een andere kast brengen. Misschien dat deze kast mij weer wat op kan vrolijken. Als HIJ hem maar in elkaar zet want ik kan geen kast meer zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten