Moe, druk, verward en vol gedachten. Weer een verjaardag niet gevierd. Vol met bedenksels over hoe en waar en wat vind ik nou echt leuk. De uitdaging om mijn toekomst in te gaan kleuren, maar niet wetende waar te beginnen. Met daaronder de pijn van afwijzing. De uitdaging om te denken in mogelijkheden, in en-en in plaats van of-of. Dit alleen doen, of opeens heel erg samen. Dat heel erg samen plotseling heel eng vinden. Het gevoel hebben dat de toekomst voor je ligt maar daar tegelijkertijd allerlei rationele beperkingen bij bedenken. En dit ook voelen, diep in mijn binnenste. Dingen wensen, alleen, samen, zonder te weten wat jouw invloed is.
Dit noemen ze zeker het leven. Best verwarrend af en toe...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten