Zaterdag was het Annemargrietje dag. Uitslapen, beachvolleyballen met ex D3 en ouderwets dansen met vriendinnetje T. (En daar mijn oude liefde tegenkomen, maar daarover later meer. Of niet.) Maar zondag was het huis-dag. Wat betekende dat ik weer lekker uit mocht slapen. Maar daarna werd ik door Lief eerste vriendelijk, daarna behoorlijk dringend verzocht 'eindelijk weer eens iets aan ons huis te gaan doen'. Er moet nog zoveel gebeuren dat we het eerste uur verdaan hebben met discussieren over welke klus aan te pakken. Uiteindelijk concludeerde we dat 'tante Annie' aan de beurt was. Tante Annie is mijn -oude houten spiegeldeurkast- die van mijn (je raad het al) oud tante Annie geweest is. En in tante Annie moet een groot deel van de keukenraad, die tot nu toe dus nog steeds in dozen zat. Maar tante Annie wilde niet dicht. Ze leek scheef te staan en de loodzware spiegeldeur ging niet dicht. We hadden er al een aantal keer naar 'gekeken' maar tante Annie piepte nog steeds. Dus moest ze uit elkaar en hadden we ingenieuze plannen met ringetjes, rechtzet plankjes en andere nep-bob-de-bouwer plannen. Maar toen tante Annie uit elkaar was bleek het enorm simpel; er zat een schroefje los... en het losse schroefje schuurde over de onderkant... en daardoor kon de deur niet dicht...
Tien minuten later stond tante Annie fier in elkaar en kon de deur dicht. Alle plankjes fris beplakt met roze ruitjes behang (mag ik van mijn lief niet melden; vond hij een te gaye bezigheid) en hoepla al het servies erin. Weer een stapje verder in ons mooie nieuwe huis. En weer een klus om af te strepen. Van ons lijstje. Nog 10020 klussen te gaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten