hormonen

Die hormonen van mij vliegen de tent uit. Of eigenlijk, ze laten mij, alle mensen in mijn omgeving en alles om mij heen de tent uit vliegen.
Ik loop te vloeken en te tieren. Ik val uit naar mijn lieve mannetjes, zelfs naar Loek die met zijn 4 maanden oud zijn nog nergens iets aan kan doen. Mijn lief krijgt de wind van voren en doet weinig tot niets goed. Of zo goed dat ik er helemaal emotioneel van word en moet huilen.
Ik vergeet alles. Verjaardagen van vriendinnen, lieve meisjes. Ik vergeet mijn sleutels, mijn ID zodat ik ergens niet inkom waar ik voor werk echt moet zijn. Ik vergeet welke dagen ik moet werken. Ik vergeet te kolven.
En ik gooi weg. Ik gooi heel veel weg. Voor nu is dat eigenlijk de enige hormoongestuurde actie die ik prettig vind... De inhoud van mijn kledingkast is voor 2/3 de deur uit gedaan. Ik denk dat ik ongeveer 95% al 3 jaar niet gedragen had...Ik ruim speelgoed uit, mest de voorraadkast uit en heb nu het plan gevat de 6 verkleedkisten (jaja, 6 kisten vol verkleedkleren -waarom vraag je je af-) te reduceren tot 1. Of als ik toch lekker bezig ben; tot geen...
Als ik zo nog even doorga denk ik dat we binnen korte tijd een leger huis hebben dan ooit zo was terwijl het huis nu zo vol met mensen is als het nog nooit geweest is... En het voelt goed!