vandaag een jaar geleden

Vandaag een jaar geleden was -volgens de verloskundige- Gijs zijn verjaardag gepland. Gelukkig hadden wij drieën toen al duidelijke afspraken waar iedereen zich aan hield. En zo werd Gijs uiteindelijk 6 dagen later geboren, op zijn verjaardag.
Een jaar geleden liep ik rond met een hele dikke buik. Als ik de foto's terug zie zie ik nu pas hoe dik mijn buik was. Echt enorm. En in mijn buik zat Gijs. Met gemengde gevoelens kijk ik terug. Een jaar geleden was ik nog zwanger en wat genoot ik daarvan. Ik voelde me goed. Ik kon de wereld aan. Ik genoot van de draaiende en schoppende baby in mijn buik, ik genoot van mijn lief, ik genoot van het werk dat we in ons huis verzette vanwege mijn enorme nesteldrang. En tegelijkertijd was ik benieuwd. Benieuwd naar mijn zoon. Onze zoon. Die de wereld mooier maakte.
Een jaar geleden was ik nog niet bevallen. Sterker nog, ik was amper met bevallen bezig. Ik had namelijk die dag nog les. En er moesten nog een aantal klussen in huis gedaan worden. Ik wilde Gijs zijn kamer nog verven, de deur moest nog ingekort worden.
Een jaar geleden was ik nog niet moeder, een volledig nieuwe, onbekende identiteit die ik alleen kende vanuit het voorbeeld van mijn moeder. Ik was ook nog geen ouders met mijn lief. Ik was zwanger. 
Gek zo'n uitgerekende datum. Toen leefde ik er naar toe, was het een hele belangrijke dag, zou hij of zou hij niet. Nu is het 6 dagen voordat Gijs jarig is, maar toch denk ik even terug...