Precies een jaar geleden schreef ik over "Bertje". Over het feit dat ik nog niet aan het wachten was, maar me wel steeds meer ging realiseren dat "hij er toch eens uit moest". Dat mijn lief er van overtuigd was dat hij de dag daarna zou komen, maar dat ik nog niks voelde...
En die nacht, of eigenlijk smorgens vroeg, voelde ik wat. En na een lange dag van rugweeen, puffen, roepen dat het pijn deed, een bizarre rit naar het ziekenhuis, een knip en een pomp was daar onze Gijs. Nog net op de dag dat mijn lief had voorspeld.
Morgen was mijn bevallingsdag.
Morgen is Gijs zijn verjaardag.
Morgen -een jaar geleden- is de dag dat ik mama werd...
Mama... voor de rest van mijn leven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten