met 400 cash in je portemonnee...
Al een paar weken roep ik heel hard tegen iedereen dat mijn hoofd het echt wel weer doet, dat ik echt niet meer vergeetachtig ben en dat ik heus wel weer in staat ben om te werken enzo.
We negeren mijn fietssleutels die de buren al meerdere keren door de bus hebben gegooid (omdat ik ze weer in mijn fiets had laten zitten) en de auto die dagen niet op slot stond . Ik functioneer heus wel weer!
Totdat ik gister weer eens goed het tegendeel bewees...
Ik moest mijn auto van de garage ophalen die APK gekeurd was. Dus liep ik in de middag met Loek in de buikdrager en Gijs aan de hand naar de bus. Om er daar achter te komen dat ik de maxi cosi vergeten was. Nog maar weer even heen en weer. Vervolgens stap ik een halte te vroeg uit. En die stoere Gijs maar heen en weer en nog verder lopen, zonder geklaag op zijn onhandige moeder. Om eindelijk in de garage mijn portemonnee uit mijn tas te willen pakken... en er dan achter te komen dat ik die in de bus heb laten staan...
Argghhhh... met 400 cash om de garage man te betalen... nogmaals aaargghhh...
Gelukkig was de garageman de held van de dag, sprong hij in de auto en sjeesde hij de bus achterna. En een half uur later, op de terugweg van de bus, kon ik mijn tas weer ophalen. Met alles er nog in!
Ok, ok, ik lijd duidelijk nog aan zwangerschapsdementie. Een beetje maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten