Dat valt nog niet mee, zo'n eerste werkdag. Na de wekker doen opeens alle minuten ertoe, want de trein mag je niet missen. Toen ik in mijn standaard kliniek outfit (degelijk, praktisch; gympen-spijkerbroek en hooggesloten t-shirt) op het station stond bedacht ik me dat een beetje eerste indruk misschien wel leuk was geweest. Ik vond mezelf erg slim omdat ik me wist te herinneren dat je in de spits zonder korting moet reizen. Een enkeltje kopen dus, maar op de automatische piloot werd dat een kortings-enkeltje. Twee enkeltjes dus, want die trein wilde ik niet missen. Met pukkel op mijn kin, in saaie outfit, al koffiemorsend, stressend of het de juiste trein was reed ik door graslandschappen steeds verder de polder in.
Op mijn nieuwe werk werd ik hartelijk ontvangen; een eigen kamer (met naambordje), een bureau, computer, tafel met stoelen, enorme plant en nietmachine. Veel collega's met wie ik meteen gesprekken mee mocht lopen, lunch met aardbeien en groepen met puberende, buiten de boot vallende jongeren. Ik geloof dat ik m'n nieuwe job wel leuk vind!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten