woensdag 31 maart 2010

eitje

Fijn! Dat fantaseren over 'straks' in 'het nieuwe huis'. Straks kunnen we samen in bad. Straks hebben we een hele grote eettafel en kunnen we mensen uitnodigen om te komen eten. Straks wonen we drie keer zo groot. En die voorpret maakt mij wederom marktplaats verslaafd. Ik kocht al een klein medicijnkastje, een behangetje en twee 70ties bedlampjes. En nu zag ik van de week twee waanzinnige stoelen, witte 'eitjes' die onthoofd zijn en gevuld met rood skaileer. Heerlijk retro. En lief vond het ook wel wat (wat op zich erg bijzonder is, maar daarover een andere keer). En toen had ik ook nog de mazzel dat de verkoopmevrouw meteen met mijn bod accoord ging (wat ook nog wel bijzonder is, maar ook daarover een andere keer). Of ik ze meteen de dag erna kon komen halen, want ze was al verhuisd en dan kwam er al iemand anders. Ze dacht niet dat ze beiden (en het retro glazen salontafeltje wat ik erbij kado kreeg) in mijn punto zouden passen. Dus gingen lief en ik vanavond met zijn tweeen richting Rotterdam. Maar de ei-stoeltjes waren erg groot. Errug groot. Met veel passen en meten paste er echt geen een in de grote bak van lief. Hij paste gewoon door geen enkele deur. Plan B dan maar; eentje achterlaten... Maar mijn Punto liet me weer eens enorm trots zijn!! Beiden stoelen en het tafeltje paste erin. Met mijn wagen vol geladen met onthoofde eitjes en een hoog retro gehalte reed ik blij naar huis. Maar tja... hoe moet dat nu allemaal in ons huisje van nu? Straks drie keer zo groot betekend nu heel klein... De komende 3 maanden hebben wij dus heel veel stoelen. En weinig ruimte...
Note to myself: ECHT nog geen bank kopen, maar eerst verhuizen!

Geen opmerkingen: