21/11/2007
Vriendin W en ik hebben een lange periode heel vaak wijn met bitterballen gegeten en gedronken (of eigenlijk hoort het andersom: gedronken en gegeten). Dit was ons gebruikelijke ritueel bij drama’s, groot of klein van aard. En soms waagden we ons er ook aan in fijne tijden. Zodra het even niet zo goed ging riepen wij steevast: ‘tijd voor wijn en bitterballen’ en zeg nou zelf, daar wordt je toch meteen vrolijk van! Menig liefdesleed is besproken terwijl de bitterballen werden besteld. Pas was er een klein drama-tje en ergens uit ons diepe geheugen diepten wij ons oude motto op ‘tijd voor wijn en bitterballen’. Waarna we ons meteen realiseerde dat we dat al heel lang niet meer gedaan hadden… (wel natuurlijk in andere zettingen zoals wijn bij de verjaardagsoesters en bitterballen na elke gewonnen wedstrijd, maar niet meer ten tijde van drama’s). We konden ons zelfs de laatste keer niet meer herinneren. Waren de wijn en bitterballen al zo lang niet meer nodig geweest? Of hebben we een tijd achter de rug waarin er zo veel en/of zulke grote drama’s waren dat de wijn en bitterballen niet afdoende waren? Of hebben we deze goede gewoonte afgeschaft omdat er zoveel leed was dat we moesten voorkomen dat we nu alcoholisten en tientonners zouden zijn? Zelfs dat konden we niet meer bedenken… Er is maar één goede oplossing; het oude motto afpoetsen en weer in ere herstellen! Bij deze dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten