Soms is het zo'n warboel in mijn hoofd. Er zijn allemaal lijstjes met dingen die ik moet doen, er zijn allemaal zaken waar ik me zorgen om maak en allerlei situaties waar ik aanpakken voor moet verzinnen. Daarnaast gaat het dagelijkse leven ook nog gewoon door. Ik moet eten, drinken, opstaan, werken en me elke dag weer aan en uitkleden. En natuurlijk ook nog niet vergeten te blijven genieten van m'n lief. Vervolgens word ik er steeds mee geconfonteerd dat ik niet alles kan, dat ik dingen vergeet, soms zelfs hele belangrijke dingen. Dat ik leuke dingen niet kan doen, of af moet zeggen, en daar dan weer van baal. En heel soms zijn er van die dagen dat ik me verlies in al deze lastige, overweldigende, teleurstellende dingen. Dat ik overspoeld word met verdiet, mezelf een minkukel vind, nergens van geniet, overal paniek om heb en eigenlijk het liefst in bed, diep onder de dekens wil blijven liggen. Zelfs mijn mega grote positieve instelling weet dan geen weerwoord op al mijn ellende.
Gelukkig werd ik vanmorgen wakker, met de zon op mijn gezicht, in de armen van mijn lief en zag de wereld er alweer een stuk beter uit. Er zijn weer lijstjes op papier en heldere concrete plannen in mijn hoofd. Alle ellende is toch heus zo erg niet en eigenlijk valt alles best wel mee. Pfjew, mijn positiviteit heeft het weer gewonnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten