Gister kwamen mijn vriendinnetjes M, S en T lunchen. En zij namen hun kinderen mee. Daan, Isa en Annika zijn ondertussen al rondkruipende, alles in hun mond stopende wezentjes dus het was tijd om schoon te maken en op te ruimen. Met een warm gevoel in mijn buik bekeek ik het grut. Samen 'spelen', veranderingen in hun reacties op elkaar, speelgoed wat ontdekt wordt. Met een nog warmer gevoel bekeek ik mijn vriendinnen. Stuk voor stuk gegroeid in hun moederrol, ontspannen, ruimte voor hun kinderen en elkaar. En tegelijkertijd bedacht ik me wat ons leven met grote stappen veranderd. Lunchen met drie vriendinnen met kind op schoot. Alles georganiseerd; belegde boterhammetjes mee, flesjes maken, slabbetjes om. En tegelijkertijd veranderd er zo weinig. Nog steeds mijn vriendinnen, op de vrije woensdag lunchen, oog, tijd en energie voor elkaar. Wat blijft dat fijn.
En de grootste realisatie van de dag; wat heb ik een heerlijk fijn huis waar met gemak 3 vriendinnen met kinderen in kunnen komen lunchen zonder dat er stress is en waar iedereen gewoon zijn gang kan gaan. Heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten