Wat is het hier stil. Ik krijg zelfs al klachten 'dat ik mijn taak verwaarloos'. Maar het verwaarlozen heeft wel een reden. Ik heb namelijk een geheim. Een groot geheim. Een fijn maar ook ingewikkeld geheim. Een geheim waarvan anderen eigenlijk ook vinden dat je het geheim moet houden. Maar iedereen die mij een beetje kent weet dat ik daar niet zo goed in ben. In geheimen.
En dan is dit ook nog zo'n groot geheim dat het allesomvattend is. Dat het me elke dag bezig houdt, blij maakt, ontroerd en (letterlijk en figuurlijk) vloert. Het maakt me moe en geeft me energie. Het dwingt me mijn leven te veranderen en tegelijkertijd verandert er helemaal niks. Ik doe alles wat ik normaal ook doe maar ik moet mijn dagelijks leven ook steeds aanpassen. Ik kan niet meer inschatten wat ik kan, ik word overvallen door emoties, ben knettergek verliefd op mijn lief maar kan hem tegelijkertijd niet uitstaan. Ik wil van alles en mag van alles niet. Pfjew, wat een invloedrijk geheim. Maar jeetje, wat een mooi en welkom geheim. De vraag is; hoe lang blijft het geheim nog geheim?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten