Sinds twee weken en vijf dagen ben ik mama van Gijs. Gek hoor, dat je dan zomaar opeens iemand zijn mama bent... Dat je dan opeens onvoorwaardelijk van iemand houdt en voor iemand moet en wil zorgen. Dat mijn lief en ik in een klap papa en mama zijn. Dat we in plaats van alleen elkaars lief zijn nu een gezin vormen, met alle bijbehorende zorgtaken en verantwoordelijkheden. Zo'n klein wezentje, zulke grote veranderingen. En tegelijkertijd zo weinig veranderingen. Lief en ik vinden elkaar nog steeds erg leuk, zijn nog steeds avondmensen en slapen (nu dan met zijn drietjes) graag uit. Koken is functioneel en moet gebeuren, eten moet vooral erg lekker zijn en snel op tafel staan. Biertjes drinken, terrasjes pakken, kopjes thee drinken en genieten; we deden het altijd al... maar nu extra. Wat bijzonder!
deze blog vond ik vandaag (19-5) in mijn box staan... het hoofd doet het nog niet helemaal... toch maar gepost...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten